شهید رضاعلی ابراهیم نژاد:
هر روزمان عاشورا و هر شب مان شام غریبان است و ما درس گرفته از مکتب خونبار حسین هستیم ...
مادرجان بگذار چون کبوتری سبکبال در آسمان آرزوهایم به پرواز درآیم و برایم گریه نکن و گریه کن برای غریبی حسین که در زمین کربلا یاور نداشت...

خطاب به مادرش: گریه کن برای حسین که پیکر پاکش از میان نیزه و خنجر بیرون آوردند...
خطاب به همسرش: دخترم را مانند حضرت زینب (س) تریبت کن تا خط اسلام و انقلاب باشد....

در جای جای نوشته هایش از ارباب بی کفنش می گوید و در تاسوعای حسینی سال 1398بعد از33سال بر دستان عزاداران و سوگواران ابا عبدالله حسین علیه السلام تشییع شده و فضای شهرمان را با حضورش عطرآگین  نمود.

آرزوی همه شهدا بود که با شهیدان کربلای اباعبدالله محشور شوند. سلم لمن سالمکم و حرب لمن حاربکم شعارشان بود و لبیک یا حسین، ورد زبانشان.
حالا این شهید آمده بود تا استخوان های مطهرش به نیابت از همه شهدای دلداده حسین علیه السلام با اشک های محرم و روضه های دل انگیز نینوا تشییع شود.
رضاعلی ابراهیم نژاد، سفیر قافله عشق و دلدادگی است که مردم شهر را به یاری حسینیان تاریخ فرا می خواند.
شهدا به عشق کربلا جنگیدند و روحشان از کربلای ایران به عاشورای شصت و یک هجری رسید و در رکاب اصحاب امام عشق، جام عند ربهم یرزقون نوشیدند.

رضاعلی ابراهیم نژاد را به نیت شهدای ظهر عاشورای حسین علیه السلام بر شانه های شهر، تشییع و استخوان های او روضه خوان پیکر اربا اربای جوان رشید کربلا شد ...